Kattendijke

Al in de Romeinse tijd wonen er mensen in het gebied. Bij archeologische opgravingen in Kattendijke zijn Romeinse dakpannen gevonden. Echt bepalend voor het ontstaan van het dorp Kattendijke zoals we het nu kennen, is de stormvloed van 1134. Een groot gebied ten noorden van Kattendijke, Wemeldinge en Yerseke overstromen bij deze vloed. Het water dringt het gebied ver binnen en vormt een kreek die nog bestaat: de Deesche watergang.

Na de overstroming vat men de bedijking van het gebied aan: omstreeks 1190 worden Kattendijke en omgeving beveiligd met een grote dijk, aangelegd door Cisterciënsers van de abdij Ter Doest in Vlaanderen (waarschijnlijk) in opdracht van de heren van Maalstede. Deze monniken zijn van groot belang in dit proces, niet alleen omdat ze goed konden bedijken, maar ook omdat ze er financieel toe in staat waren. Als parochie wordt Kattendijke in 1251 genoemd. De naam van het dorp is een verwijzing naar oude techniek voor het versterken van dijken. Tot in de negentiende eeuw worden wilgentakken in elkaar gewoven en gebruikt ter versteviging van de dijken. Bepaalde soorten wilgentakken werden ‘katten’ of ‘katjes’ genoemd.

De voornaamste straat is de Dorpsstraat, waaraan de uit 1404 daterende kerk staat. De achthoekige toren met peerbekroning stamt uit 1640.

In de negentiende eeuw stonden er twee meestoven, een katoenweverij en een korenmolen in het dorp. Hiervan is niets bewaard gebleven.